Nigeria, een hoofdstuk apart

Nigeria, het land wat vele malen voor en tijdens onze reis het onderwerp van gesprek is geweest. Vele malen in negatieve zin, waarschuwingen over gevaar, corruptie en criminaliteit kwamen regelmatig terug. Pas vanaf Togo kregen we ook wat positieve meldingen met name van andere reizigers. Hoe dan ook we moesten er doorheen dus we lieten het maar op ons afkomen. We namen de route door het midden van het land omdat het hier het veiligst zou zijn. De beambten van de grenspost verwelkomden ons hartelijk en het afhandelen van de formaliteiten verliep soepel. Geniet van jullie tijd hier en wees vooral niet bang, er is niks in Nigeria om bang voor te zijn was de boodschap hier. Bij de eerste twee dorpen stonden er langs de kant van de weg allemaal mensen te zwaaien en luidkeels te juichen. We hadden het gevoel alsof we net als eerste over een finish waren gekomen of zoiets.
Na ongeveer 25 kilometer werd de weg steeds slechter en kwamen de eerste controle posten.
Onze papieren werden die dag nog ongeveer 50 keer gecontroleerd door overijverige politieagenten. Nadat de papieren waren gecheckt was de standaard vraag; “en wat hebben jullie voor ons?” Al die tijd bleven we beleefd lachen, al was het na de 25ste keer wellicht niet meer zo oprecht gemeend. We varieerde ons antwoord met “een dikke glimlach” of “sorry we hebben al zoveel collega’s van je gezien dat we niets meer over hebben”. Waarna ze ons goede reis wenste en we door mochten rijden….voor een kilometer of 5, tot de volgende post.
Dit ging zo’n beetje heel Nigeria door zodat we de 2 weken van ons visa hard nodig hadden want in combinatie met de slechte wegen was onze gemiddelde snelheid 32 kilometer per uur. We werden gaande weg wel steeds handiger in onze omgang met de agenten en ze waren over het algemeen erg vriendelijk. Maar zelden vroegen ze letterlijk om geld. Tegen die tijd hadden we echter al meerdere grote borden gezien met “probeer corruptie te vermijden” Dus als oom agent ons om geld vroeg gaven wij aan dat we probeerde corruptie te vermijden en dan was het heel snel oké. Uiteindelijk zijn we door het land heen gekomen met als giften een paar sigaretjes, pepermuntjes en een klein zakje pinda’s. Ons geld gaven wij liever aan de jongens die de gaten in de weg repareerde in de hoop op een gift van de weggebruikers.
We zagen wel erg veel lokale chauffeurs geld geven aan de agenten!
Aangezien we langzaam reden konden we goed om ons heen kijken en wat we zagen stemde ons wat triest, ondanks alle lachende gezichten lang de kant van de weg.
Nigeria is rijk aan olie maar van die rijkdom was zeker aan de westkant van het land weinig te zien. Het ene verlaten tankstation na het andere, de meeste brandstof gaat naar het buitenland zodat ze zelf zonder zitten. De huizen zien er somber uit met hun verroeste golfplaten daken en veel staan er op instorten. Het merendeel van de auto´s ziet eruit alsof ze op de sloop door de pers zijn gegaan en vervolgens met een hamertje weer in model zijn gebracht. We hebben onderweg al veel slechte wegen gezien, maar tot nu toe spant Nigeria de kroon. Onvoorstelbaar in een land wat het goed zou kunnen hebben als de regeringsleden wat meer aan hun land zouden denken in plaats van hun eigen portemonnee.
Aan rondrijdende blanken zijn ze in dit land duidelijk helemaal niet gewend. Ons bezoek heeft ongetwijfeld menig ***Nigeriaan een verrekte nek bezorgd en we zagen regelmatig letterlijk monden openvallen.
Ons eerste doel in Nigeria was Abuja omdat we daar het visa voor Angola wilden regelen. Om daar te komen kostte het wat meer tijd, door al het oponthoud ,dan we hadden verwacht. De eerste nacht konden we nog een hotelletje vinden waar we konden staan. De tweede dag hadden we tegen schemer geen overnachtingsplek gezien en we stopten in een dorpje bij een tankstation wat wel open was. Met veel enthousiasme werden we uitgenodigd om daar de nacht door te brengen onder de hoede van de bewaker. Door een aardige jongen werden we mee het dorp ingenomen waar een soort van sportdag leek te zijn. Er werd druk gevoetbald, gevolleybald en getennist. De sporters vroegen of we mee wilden doen, de hitte, onze vermoeidheid en hun fanatieke spel maakte echter dat we het bij kijken hielden.
We waren wel een bezienswaardigheid in het dorp en de een na de ander wilde Wobbel graag van binnen bekijken. Hij nam ‘bescheiden’ een stortvloed van complimenten in ontvangst en het werd een gezellige avond.

Toen kwamen we in Abuja……..dus daar zat al dat geld verstopt.. Ongeveer 20 kilometer lang idioot grote villa’s, hotels en kantoor gebouwen.
We hadden een tip gekregen dat we op de parkeerplaats van het Sheraton hotel mochten staan, dus daar gingen we heen. Zij had in haar hele leven nog nooit zo’n luxe hotel van de binnenkant gezien en keek haar ogen uit. De beneden verdieping leek wel een luchthaven of een overdekt winkelcentrum waar je alles kunt krijgen. Er zaten meerdere bars en restaurants en zelfs een casino. De bewakers kwamen regelmatig een praatje bij ons huisje maken en verzekerde ons dat we het zwembad gewoon mochten gebruiken.
Een hele vreemde ervaring om ineens door zoveel luxe omringd te zijn. Het is ook de enige plek in Nigeria geweest waar we andere blanken zijn tegen gekomen.
Het visa voor Angola regelen bleek wat tegen te vallen. We zouden er bijna een week op moeten wachten. Ons visa voor Nigeria was 2 weken geldig en we moesten ook nog naar Calabar (helemaal in het zuiden) voor het visa voor Kameroen. We besloten het visa voor Angola uit te stellen tot Gabon en nadat we de bewakers op een drankje hadden getrakteerd vertrokken we weer uit het luxe Abuja.
Het leek bijna of we na Abuja in een ander land zaten. Niet dat het aan de oostkant heel veel rijker is als aan de westkant maar net een tikkeltje beter geregeld. Meer nieuwe golfplaten daken, meer betere wegen en meer goede auto’s. Helaas niet minder politieposten…
Een van de dagen dat we naar het zuiden reden waren we compleet verdwaald. De hoofdweg was zo’n 200km om dus we namen de gok om binnendoor over de kleinere wegen te gaan.
Helaas kwamen we halverwege voor een doorgezakte brug bij een rivier en moesten omkeren.
We kwamen in een lange tropische bui terecht waardoor er niemand meer te bekennen was om de weg aan te vragen. Met de kaart in de hand dachten we een heel eind de goede kant op te gaan maar niets bleek minder waar. Na de bui stopten we een aantal keren in kleine dorpjes om de weg te vragen. Op het moment dat we stopten, stond er één man, na 5 seconden was het hele dorp uitgelopen om naar de blanke mensen te kijken. Ze kwamen letterlijk aanrennen om te kijken wat we er deden. Allemaal even vriendelijk en behulpzaam. Topografie heeft echter duidelijk geen prioriteit in Nigeria zodat we met al die vriendelijke behulpzaamheid niet veel verder kwamen. Aan het eind van de dag na zo’n 12 uur rijden bleken we een rondje te hebben gemaakt en waren we 60 km verwijderd van de plek waar we s‘ochtend waren gestart.
Toch maar die hoofdweg de volgende dag!
In Calabar was het visa voor Kameroen in 1 dag geregeld. Dat was een meevaller zodat we dachten wat tijd over te hebben. We bezochten een Drill apen en Chimpansee opvang wat erg leuk was en tevens ook ons enige uitje in Nigeria.
De grens met Kameroen in het zuiden bleek onbegaanbaar door de regentijd zodat we alle tijd nodig hadden om weer helemaal naar het noorden te rijden. We wisten dat de zuidelijke weg zwaar was en dat was zeker voor hem ook juist de uitdaging. Voor de zekerheid reden we toch naar de grenspost om het te controleren. Ook daar adviseerde ze ons met klem om naar het noorden te rijden. De vriendelijke douane beambte had duidelijk wel zin in een goed gesprek en terwijl we daar ongeveer een uur zaten, lette hij voor de zekerheid toch goed op of er geen auto’s over de grens kwamen. Dit was niet het geval en lichtelijk teleurgesteld zette we koers naar het noorden.
Veel meer als kilometers maken hebben we in Nigeria niet gedaan, we haalden nog net voordat het visa verliep de grens in het noorden.
Doordat veel Nigerianen blijkbaar van een goed gesprek houden, hebben we toch het idee dat we een en ander over dit land geleerd hebben. De avonden dat we gastvrij (vaak gratis) bij een pompstation of hostel ontvangen werden waren er altijd wel mensen die bij ons kwamen zitten. Zelf geven ze aan dat hun imago van gevaarlijk voortkomt uit het feit dat ze moeten schreeuwen om door hun overheid gehoord te worden. Dit is wat er in het nieuws komt en over de wereld verspreid wordt.
En natuurlijk zijn er in dit grote land plekken waar je beter niet kunt komen. Op plaatsten waar ook de blanke rijker wordt van de olie, zijn de Nigerianen niet zo gesteld op deze huidskleur.
Toch hebben we een heel groot deel van dit land doorkruist en het enige gevaar wat wij tegen zijn gekomen is het verkeer. Waar ze in andere landen nog hun snelheid aanpassen aan het slechte wegdek houdt de Nigeriaan zijn gaspedaal ingetrapt. Tijdens inhaal manoeuvres is een bocht of een tegenligger absoluut geen belemmering. Er liggen dan ook heel wat autowrakken langs de kant van de weg………
De mensen hebben ons het gevoel gegeven dat we erg welkom waren. Nigeria is een land waar we heel weinig foto´s hebben gemaakt, maar waarvan erg veel beelden in ons hoofd zijn opgeslagen…..

____________________________________


***Bij verschillende landen is het de vraag: Hoe noem je de bevolking in het Nederlands?
Nigeria was hierin een extra lastige want er is ook nog een buurland wat Niger heet..
Hier hebben wij samen heel wat over lopen bakkerleien maar we kwamen er niet uit. Hij denkt dat iemand uit Nigeria, een Nigerianees is, zij denkt dat het een Nigeriaan is.
Hij denkt dat iemand uit Niger een Nigeriaan is en zij heeft geen flauw idee.
Aangezien Nigeria bekend staat om zijn internetfraude, gingen we ervan uit dat er internet cafe´s te over waren met goede verbindingen. Dus even opzoeken leek de oplossing. Nu viel dat internet gebeuren behoorlijk tegen zodat het er niet van is gekomen.
Wie kan ons het antwoord geven¬¬¬……………..Verzinnen wij ondertussen een leuke prijs voor degene die ons het eerste het juiste antwoord geeft!! (tips zijn welkom)

______________________________________